ولادیک بوترین، مؤسس اتریوم، نگرانیهایی درباره پروژه جهانی سام آلتمن دارد.
مؤسس Ethereum، ویتالیک بوترین، استدلال میکند که رویکرد شناسایی دیجیتال که پروژه جهانی سام آلتمن ترویج میکند، خطرات واقعی حریم خصوصی را دارد. در مجله خبری ایران 303 نیوز، با تحلیل دقیق و پوشش کامل رویدادها، ادامه خبر را با ما دنبال کنید.
ولادیک بوترین موسس اتریوم
پیشتر با نام Worldcoin شناخته میشد، وورلد توسط آلتمن و آلیکس بلانیای شرکت «ابزارهای بشریت» (Tools for Humanity) ایجاد شده است. این سازمان ادعا میکند که میتواند با اسکن عنبیه کاربران و ساختن هویت منحصربهفرد آنها در بلاکچین، بین رباتهای هوش مصنوعی و انسانها تمایز قائل شود.
سم آلتمن چت جی پی تی
در پستی طولانی، بوترین اشاره کرد که رویکرد وورلد مبنی بر استفاده از اثباتهای بدون دانش (ZK) برای تأیید هویت انسانی در حال حفاظت از ناشناسماندگی، همچنین توسط پروژههای مختلف پاسپورت دیجیتال و شناسه دیجیتال مورد بررسی قرار میگیرد. او تأیید کرد که «از نظر ظاهری»، استفاده از «یک شناسه دیجیتال ZK-پوشاندهشده» میتواند در حفاظت از شبکههای اجتماعی، رأیگیری و انواع خدمات اینترنتی در مقابل دستکاری توسط سیبلها و رباتها کمک کند، «بدون اینکه حریم خصوصی ما را به خطر بیندازد».
با این حال، بوترین پیشنهاد داد که این رویکرد هنوز هم به «سیستم شناسه یکبهیک» منتهی میشود، که خطرات قابل توجهی دارد.
پروژه سم آلتمن
او نوشت: «در دنیای واقعی، پسیودونیمسازی معمولاً نیازمند داشتن چند حساب است… بنابراین تحت سیستم شناسه یکبهیک، حتی اگر ZK-پوشانده باشد، خطر نزدیکتر شدن به دنیایی را داریم که تمام فعالیتهای شما عملاً باید زیر یک هویت عمومی واحد باشد.» وی افزود: «در دنیایی با ریسکافزایی روزافزون (مثلاً پهپادها)، حذف گزینهای برای افراد جهت محافظت از خودشان با پسیودونیمسازی، معایب قابل توجهی دارد.»
ولادیک بوترین اتریوم
برای نمونه عینی از این خطرات، بوترین اشاره کرد که دولت ایالات متحده اخیراً شروع به الزام متقاضیان ویزای دانشجویی و محقق برای عمومی کردن حسابهای شبکههای اجتماعیشان کرده است، تا بتواند این حسابها را برای «خصومتآمیز بودن» بررسی کند. او همچنین پیشنهاد داد که حتی اگر هیچ ارتباط عمومی بین حسابهای مختلف ساختهشده تحت یک شناسه دیجیتال وجود نداشته باشد، «یک دولت میتواند فرد را مجبور کند که راز خود را فاش کند، تا بتواند تمام فعالیتهای او را ببیند.»
پس چگونه دولتها، خدمات آنلاین و دیگران میتوانند اطمینان حاصل کنند که فرد، واقعاً انسان است، بدون اینکه مجبور به فاش کردن حریم خصوصیاش شوند؟ بوترین طرفدار رویکردی است که بر «هویت چندگانه» تأکید دارد، جایی که «هیچ مرجع صدور هویت غالب وجود ندارد، چه آن مرجع یک فرد، یک نهاد، یا یک پلتفرم باشد.»
او معتقد است که سیستمهای چندگانه یا «صریح» هستند (از کاربران میخواهند هویت خود را بر اساس شهادتهای کاربران تأییدشده اثبات کنند) یا «پنهان» (بر پایه مجموعههای مختلف سیستمهای هویتی). به نظر او، اینها «بهترین راهحلهای واقعگرایانه» هستند.
در پایان، بوترین نتیجهگیری میکند که «بهترین نتیجه برای پروژههای هویت یکبهیک امروز این است که اگر با هویت مبتنی بر نمودار اجتماعی (social-graph) ادغام شوند.»
⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬
فروش تیک تاک 10 قدرت نظامی برتر دنیا آمار شهدای حمله اسرائیل